Krótkie historie miłosne polegają na tym przeskakiwaniu w sercu, ale czy mógłbyś od początku być w romantycznej historii miłosnej i nie wiedzieć o tym? Rick Hawney wspomina swój spacer do świata miłości z dziewczyną, która nie chciała go nawet znać.
Słyszałem kiedyś powiedzenie, że "życie jest niespodzianką". Nazwij mnie sceptykiem, ale ogólnie drwię z linii, które krzyczą coś, co sprawia, że oczekujemy tak wiele.
Moja krótka historia miłosna może zawierać krótkie słowa, ale jest to historia, która wypełnia się każdą myślą i dniem mojej egzystencji wraz ze szczęściem.
Jestem facetem, 26-letnim facetem, który pracuje w pracy, którą lubi. Facet, który spędza czas ze swoimi przyjaciółmi, gdy słońce zachodzi, i ten, kto, kiedy zaczyna się historia, jest nadal samotny.
Jestem singlem, nie dlatego, że chcę być singlem. Myślę, że to dziwne, że jestem singlem. A może to właśnie wszyscy myślą.
Jestem tylko facetem, który szukał wysoko i nisko dla tej dziewczyny, która może sprawić, że coś się we mnie stanie.
Wiesz, twoje serce przestaje bić tylko na sekundę, twoje gardło wysycha, dostajesz gęsią skórkę, czujesz lekkie zawroty głowy i prace.
Nie doświadczyłem tego. Większość moich znajomych też tego nie doświadczyła, ale wszyscy razem wychodzili z kimś. Według nich takie rzeczy dzieją się tylko wtedy, gdy cierpisz na wysoką temperaturę.
Krótkie historie miłosne i moje życie
Historia o tym, że zakochałem się w sobie, nie poszła tak, jak się spodziewałem. Moje gardło nigdy nie wyschło. Ale potem lubiłem dziewczynę. Oczywiście, to nie było … rączki.
Właściwie to nie było nawet "podobne". W gruncie rzeczy nie mam pojęcia, co czułem. Spędzam wieczory w kawiarni, obok ogromnego telewizora, który teraz kupują i czy mi się to podoba, czy nie, w końcu spędzam czas gapiąc się na to. I to cholernie mnie denerwuje! Czy po prostu nie chcą tego zrobić?
Cóż, podobnie jak ja, była ta urocza dziewczyna, która przychodziła do tej samej kawiarni i codziennie patrzyła na ten sam ekran. Cóż, czasami czytała książkę.
Czasami zapalała papierosa i patrzyła, jak jej opary nabierają kształtu, a następnie znikają w nieistnieniu. Była fascynująca i ładna. Ale była jedna różnica między nami obojgiem. Przyszedłem do kawiarni z kilkoma przyjaciółmi. Przyszła sama. Nigdy nie widziałem, żeby jakakolwiek dziewczyna to robiła. Kto ma?
Historie miłosne i skradzione spojrzenia
Od czasu do czasu spoglądaliśmy na siebie, ale nic więcej. Bez szarpnięć. Bez potu. Brak węzłów w moim żołądku.
Dni zamieniły się w tygodnie, a tygodnie zmieniły się w kilka miesięcy. To dużo czasu, gdy sfotografujesz scenę poza światem literatury. Dawno, dawno temu wydaje się taki słodki w książce, ale godzinę w duszącej sali konferencyjnej? Morderstwo! Nie wiedząc o tym, pociągała mnie ta dziewczyna. Naprawdę ją podziwiałam i jej spokojna, wygodna, chłodna jak kot persona, którą codziennie zabierała ze sobą na towarzystwo. Czy to może być miłość?
A potem zacząłem grę z widokiem. Patrzyłem na nią od czasu do czasu, dyskretnie, ale w pewnym sensie wiedziała, że patrzę na nią. Ale bez umowy. Ona po prostu nie zawracała sobie głowy. Oooo! Moje ego zostało zmiażdżone.
Niepogodny wieczór â € idealne miejsce na krótkie historie miłosne
Pewnego wieczoru padały koty i psy, a także kilka żab i ryb. Byłem w kawiarni, weszła z parasolem. Miejsce było pełne, a jedno było puste. Stało to przed moim stołem. Miałem pół umysłu, aby wstać i zawołać ją, ale zanim zdążyłem zdecydować i podnieść moją odwagę, podeszła do narożnego stołu, który właśnie został oczyszczony.
Godzinę później nadal padał deszcz. Pośród deszczu i gromów zastanawiałem się i wymyśliłem jej imię "Samotna dziewczyna". Lonely Girl wyszła na kilka minut, zanim zdecydowałem się odejść. Kiedy wyszedłem z kawiarni, zobaczyłem ją stojącą przy chodniku, czekającą. Podszedłem do niej szybko i zanim się zorientowałem, spytałem ją, czy mogę ją zostawić na swoim miejscu. Jak padało, dodałem.
Ona się nie uśmiechnęła, tylko na mnie spojrzała, odwróciła się i odeszła w deszczu! Pod parasolem.
Moi przyjaciele śmiali się ze mnie. Tak, to było całkowicie kłopotliwe. Nawet tyłek na ulicy powstrzymał uśmiech. Nawet nie słyszałem głosu Lonely Girl. Żałosne, mówię. Następnego dnia widziałem ją w kawiarni, siedziała sama. Być może była Calvinem, a ona miała w pobliżu Hobbesa, żeby dotrzymać jej towarzystwa. Byłem niewidzialny. Jej pierścienie dymu fascynowały ją. Nie mogła nawet zostawić dobrych pierścieni dymnych, o co chodziło, żeby się na nie gapić? To zdarzało się codziennie przez miesiąc.
Nocowanie w klubie - Druga szansa w mojej historii miłosnej
W kolejny świetny dzień byłem w klubie. I cuda cudów! Była tam z kilkoma dziewczynami. Być może to był los. Spojrzałem na nią, zobaczyła mnie, a potem odwróciła wzrok. Przeszłam przez tłum tańczących pijaków i podszedłem w jej kierunku. Podszedłem i chciałem z nią porozmawiać.
Zobaczyła mnie i uśmiechnęła się szeroko. Byłem zszokowany. Byłem odrętwiały. Nie wiedziałam, że jej usta mogą poruszać się w ten sposób! Zanim zdążyłem coś wymyślić, chwyciła rękę przyjaciółki i odeszła do damskiego pokoju! I nie widziałem jej tej nocy. Ale nie mogłem przestać o niej myśleć przez wiele godzin. Być może nawet dni. Ponieważ nie pojawiła się w kawiarni następnego dnia, a wiele dni później.To było szokujące. Zacząłem się zastanawiać, czy zmieniła swoją kryjówkę, ponieważ ją śledziłem.
Romantyczne perswazje
Dwa tygodnie później wszedłem do kawiarni i tam była, cała promienna i jasna. O rany, tęskniłem za nią! Usiadłem przy stoliku kilka stolików od niej. Wiedziałem, że chcę z nią porozmawiać. I dzięki Bogu, kafejka była dość pusta. Było trochę za wcześnie, aby horda uzależnionych od kawy mogła wejść.
Czekałem, aż przyniesie jej kawę. A potem czekałem na jej czek. Kiedy jej czek był na stole, podszedłem do niej. Moje gardło było nierówne i ciasne. Każdy krok, który podjąłem, sprawił, że mój spacer do niej oddalił się. Ale szedłem dalej. Kawiarnia była pusta. Bez szkody. Zawsze mogę zmienić mój hangout, jeśli mnie uderzy. O czym myślałem, do cholery!
Hej, nie możesz dziś ode mnie uciec. Musisz dostać czek - wykrztusiłem.
- Co? - wykrzyknęła, zanim zdała sobie sprawę, że odpowiedziała.
"Powiedziałem, że nie możesz po prostu mnie tak unikać, wiesz."
"O czym ty mówisz?"
"Czy mogę usiąść z tobą?"
"Nie, nie możesz"
â € œOwwâ € ™ câ mon, tylko na minutę, okej?
â € žNieâ € ť
Wyjęła portfel i chciała rzucić. Nie mogłem pomóc w zahipnotyzowaniu jej głosem, ale było tam więcej pilnych rzeczy. Musiałem z nią porozmawiać.
Krótko mówiąc, przekonałem ją, by ze mną rozmawiała przez kilka minut. I wtedy wszystko zaczęło się przelewać. Zaczęliśmy rozmawiać, a minuty przeciągały się w naprawdę szybkim tempie. Dowiedziałem się o niej tak wiele, a także dowiedziałem się, że ma świetne poczucie humoru. Świetnie się ze sobą rozmawialiśmy i wkrótce powiedziała, że musi iść, bo robi się późno.
Wymieniliśmy liczby i zapytałem ją, czy możemy "wskoczyć" znowu jutro. Po prostu się uśmiechnęła i odeszła. Westchnienie! To była błogość. Gdy patrzyłam na jej odejście, moje oczy były rozpraszane przez bransoletę z alfabetem, którą zapomniała. Mówi się, że "życie jest niespodzianką". Łał! Może to prawda. Wsunąłem bransoletkę do kieszeni.
Czuję miłość w nocy
Nie spałem tej nocy i patrzyłem na jej numer na moim telefonie komórkowym. Chciałem do niej zadzwonić, ale zdecydowałem się na tekst. W tej samej minucie, w której ją wysłałem, otrzymałem od niej telefon. Ona także zastanawiała się, czy mnie zawiadomić, czy nie. Słodkie!
Rozmawialiśmy i rozmawialiśmy do wczesnych godzin porannych, a ja po prostu chciałem ją znowu zobaczyć tego wieczoru. Spotkaliśmy się ponownie w kawiarni i było tak dobrze. Uśmiechała się przez cały czas i tak naprawdę flirtowaliśmy tam iz powrotem. Poprosiłem ją o film tego wieczoru.
Nagle wyglądała na urażoną. Odmówiła. A potem zapadła cisza. Ta spokojna, śmiertelna cisza, która sprawia, że czujesz się gorzej niż krzyki. Zapytałem ją, co jest nie tak, ale ona o tym nie wspomniała, a nasz "dzień" został skrócony tego wieczoru. Wróciłem do domu i spojrzałem na jej bransoletkę. "Życie jest niespodzianką". Proste słowa mogą czasami być mylące.
Rozpalanie mojej historii miłosnej
Tej nocy zadzwoniłem do niej ponownie i rozmawialiśmy. Początkowo była odległa, ale po pewnym czasie wydawało się dobrze, a potem zapytałem ją, dlaczego tak się uraziła w kawiarni. Na początku nie wiedziała, ale kiedy mijały godziny, powiedziała mi, że nienawidzi facetów, a najgorszą rzeczą, jaką kiedykolwiek chciała zrobić, była randka z facetem.
Najwyraźniej wiele razy została zraniona przez facetów, którym ufała całym sercem. Rozmawialiśmy do piątej rano, a ona powiedziała mi o wiele więcej. Chciałem ją tylko przytulić, ale nawet myśl o tym, że ją przytuliłem, przeraziła mnie. Ale zdecydowaliśmy się spotkać ponownie. To samo miejsce nietoperza, ten sam czas nietoperza.
Zaczęliśmy wspólnie spędzać czas cały czas. Czasami wziąłem ją ze swojego miejsca pracy, a innym razem upuściłem ją do domu. Wkrótce tygodnie zmieniły się w miesiące i tym razem wszystko wydawało się bajką.
Czas się zatrzymał, kiedy byliśmy tylko we dwoje. Pewnego wieczoru, kiedy spotkaliśmy się i poszliśmy do kawiarni, było zbyt tłoczno dla przestrzeni kosmicznej, więc zdecydowaliśmy się pojechać na przejażdżkę, aby nie tracić czasu. To była długa jazda i gdzieś po drodze, słońce świeciło łagodnie na nas, była to ogromna czerwona piłka, która sprawiała, że cały świat wokół mnie świecił. To był najbardziej romantyczny widok, a może nigdy nie zauważyłem słońca o tej porze dnia. Mimo wszystko było pięknie.
Powiedziała, że słońce jest piękne. Powiedziałem, że nie można jej porównać z nią. Uśmiechnęła się. Uśmiechnąłem się. Złożyłem jej dłoń. Było napięte. A potem zamknęliśmy oczy. Dzięki Bogu droga była pusta. A potem jej usta rozszczepiły się na dziewczęcy uśmiech, którego wciąż nie mogę zapomnieć. To był ten moment. To było naprawdę piękne. Czułem się ciepło i nieostrożnie. I chciałem, żeby napęd trwał wiecznie. Dotarliśmy na jej miejsce i przytuliłem ją na pożegnanie. To był pierwszy raz, kiedy ją uściskałem. Kiedy się przytulaliśmy, wiedziałem, że nie chce puścić. Ja też nie.
Krótka historia miłosna, która trwa całe życie
Następnego wieczoru poszliśmy do kawiarni. Siedzieliśmy obok siebie po raz pierwszy. I trzymaliśmy się za ręce. Mniej rozmawialiśmy i uśmiechnęliśmy się jeszcze bardziej. Powiedziałem jej, że ją lubię. Uśmiechnęła się znacznie bardziej. A potem uderzyła mnie w ramię i powiedziała, że ona też mnie lubi. I właśnie wtedy wyjąłem jej bransoletę z kieszeni. "Życie jest niespodzianką". Nie mogłem się z tym zgodzić. Uśmiechnąłem się. Zobaczyła swoją bransoletkę. I roześmiała się. Ten brzęczący, słodki śmiech, który tak odurza.Byłem szczęśliwym chłopcem z idealnym prezentem, od nowa. I była szczęśliwą, samotną dziewczyną. Po prostu samotny nie więcej.
Nigdy nie wiadomo, jak miłość może wejść w twoje życie, ani jak możesz doświadczyć swoich krótkich historii miłosnych. Ale wielka historia miłosna czeka nas wszystkich i jest tuż za rogiem. W końcu nikt nie powiedział, że życie jest niespodzianką!
