Twój noworodek był garstką. Po trzech miesiącach wciąż jesteś wyczerpany. Przez sześć miesięcy nadal nie pękłaś I masz zgnieciony banan we włosach. Tak, trafiłeś w sześciomiesięczny kryzys
Kiedy mój syn Tyler urodził się po raz pierwszy, zdumiewałem się, że muszę sprostać wymaganiom opieki nad nowym dzieckiem bez poważnego krachu. Adrenalina i hormony w jakiś sposób utrzymywały mnie w dobrej formie i udało mi się pozostać zen przez trudne okresy snu i bezmyślności. Ale po około sześciu miesiącach nagle poczułem się przytłoczony. To był wyczerpanie i stres - i tak, ogrom tego, że w rzeczywistości byłam mamą - doganiając mnie, i zacząłem czuć się oszołomiony. W ciągu dnia starałem się odciągnąć moją głowę od piersi, podczas gdy w nocy Tyler ząbkował, a regularne przebudzenia wydawały się gorsze niż kiedykolwiek. Dzieląc się moim mini-stopem z moimi przyjaciółmi, wyobrażałem sobie, że wszyscy będą zszokowani. W końcu nasze dzieci uśmiechały się i sięgały po zabawki - to była dobra zabawa. Ale ku mojemu zaskoczeniu większość z nich przechodziła podobną rzecz. Daleko od znalezienia naszego groove, wydawało się, że niektórzy z nas uderzyli nowy i nieoczekiwany niski poziom.
Pierwsze sześć miesięcy jest ciężkich
Nowe badania pokazują, że po sześciu miesiącach dwie trzecie matek zmaga się, podczas gdy jedna osoba na sześć nie cieszy się prawidłowo swoimi dziećmi aż do pierwszych urodzin. "Jednym z powodów niskiego poziomu w tym czasie jest to, że społeczeństwo nie uważa już matek starszych dzieci za" wyjątkowe "- mówi Sarah Ockwell-Smith, autorka BabyCalm (13,99 GBP, Piatkus).
"Sześć miesięcy później, mniej osób pyta, jak się masz"
"Z noworodkiem otrzymujesz prezenty, kwiaty i wizyty od życzliwych, położnych i odwiedzających zdrowie. Ale sześć miesięcy później mniej osób pyta, jak się czujesz, odwiedzasz codzienną rzeczywistość bycia w domu z dzieckiem. Aby dodać do tego, snu dziecka często się cofa w tej chwili, albo ze względu na gotowość do stałych, ząbkowanie lub po prostu zwiększona mobilność i świadomość. I chociaż możesz spędzić więcej snu niż w pierwszych kilku tygodniach, poprzednie miesiące nadal będą zbierać swoje żniwo. "Rozwój wyczerpania, zarówno fizycznego, jak i psychicznego, może być prawdziwym wyzwalaczem spadku nastroju około sześciu miesięcy po urodzeniu" - mówi konsultantka periodynkowa psychiatra Liz McDonald.
Obowiązek odsadzenia
Jeśli niedawno przestałeś lub przestałeś karmić piersią, istnieje również naukowe uzasadnienie niskiego poziomu od sześciu miesięcy, ponieważ powoduje ono zmianę poziomu hormonów. "Odsadzenie może być związane z pogorszeniem nastroju u niektórych matek" - mówi dr Samantha Meltzer-Brody, dyrektor programu periatrii psychiatrii na Uniwersytecie Północnej Karoliny.
"Badania pokazują, że odstawienie od piersi może wywołać zmiany nastroju"
Kiedy karmienie piersią się zatrzymuje, poziom oksytocyny - który ma działanie przeciwlękowe - spada, ponieważ hormon nie jest już potrzebny do laktacji. Wiele kobiet zgłasza, że czuje się spięta i niepokojona. Nawet zmniejszenie liczby karm, gdy twoje dziecko przesuwa się do ciała stałego, może wywołać objawy.
Martwiąc się o przyszłość
Oprócz hormonów i zmęczenia, pojawia się świtające poczucie, że nie możesz już dłużej trzymać swojego życia w bezruchu (i żyć w nowej bańce dla niemowląt), a to staje się czasem decyzji. Tak było na pewno ze mną. Kiedy Tyler drzemie, zamiast odpoczywać tak jak w pierwszych dniach, martwiłbym się, kiedy wrócić do pracy, opieki nad dziećmi, finansów … "Często zdarza się, że stoją przed tobą wielkie pytania dotyczące twojego życia i przyszłości jako rodziny, co może wywołać niepokój" - mówi Jona Lewin, psychiatra konsultantka z fundacji NHS Foundation w Central i Północno-Zachodnim Londynie. Psychoterapeuta Naomi Stadlen zgadza się z tym. "Około szóstego miesiąca Twoje dziecko zwykle rozwinęło się na tyle, abyś mógł zacząć myśleć o sobie trochę więcej" - mówi. "W rzeczywistości jest to świetny czas, aby wziąć pod uwagę i rozważyć swoją przyszłość, ale może okazać się zbyt wielkim, jeśli nie jesteś psychicznie przygotowany do tej nowej fazy".
Przepracuj swoje problemy
Jeśli się martwisz, kieruj swoje myśli w konstruktywny sposób. "Odłóż na bok czas na każdy tydzień, aby poradzić sobie z zadaniami, takimi jak szukanie opcji opieki nad dziećmi, ale nie pozwalaj im dominować w twoim życiu" - mówi Jona. I staraj się izolować wszelkie konkretne problemy, które cię trapią, zamiast pozwalać, aby wszystko toczyło się razem i przytłaczało cię. "Może się zdarzyć, że na przykład twoja kariera będzie źródłem niepokoju i poczujesz się lepiej po rozmowie z szefem, lub pół godziny w Internecie, rozważając opcje" - dodaje. Co najważniejsze, zamiast bić się o to, że nie jesteś całkowicie na topie, zrób sobie trochę luzu. "Mama w wieku sześciu miesięcy musi dbać o siebie tak samo - jeśli nie bardziej - niż mama w wieku sześciu tygodni" - mówi Sarah. "Przez pół roku byłeś tak zajęty opiekowaniem się swoim dzieckiem, że mógłbyś zapomnieć o wychowaniu. Ale ważne jest, aby dobrze zjeść, dużo odpocząć i naładować baterie, kiedy tylko jest to możliwe.
Uzyskaj wsparcie mama
Dla mam wpadniętych w idealną burzę kumulującego się zmęczenia, spustoszenia hormonalnego i wysokich oczekiwań, znalezienie wsparcia powinno być priorytetem. "Bez względu na to, czy zwracasz się do przyjaciół mamy, swojej rodziny czy lekarza pierwszego kontaktu, pierwszym krokiem do przezwyciężenia sześciomiesięcznego spadku jest przyznanie, że takowy rzeczywiście istnieje", mówi Sarah. Jeśli grozi to przejściem na coś poważniejszego - na przykład, uporczywie czujesz się smutny, zmęczony, rozdrażniony lub nie możesz cieszyć się niczym, w tym swoim dzieckiem - upewnij się, że Twój lekarz wykluczy depresję poporodową. "Niektóre matki uważają, że brak jest właściwej diagnozy we wszystkich zawirowaniach związanych z porodem i we wczesnych dniach z noworodkiem" - mówi Sarah. Tak długo, jak nie jest to PND, Liz radzi radzić sobie z załamaniem się, uzyskując regularne świeże powietrze i więcej kontaktów towarzyskich. "Upewnij się, że masz zarezerwowane zajęcia przynajmniej raz dziennie, więc wyjdź z domu", mówi. "Jeśli nie wiesz, od czego zacząć, zarejestruj się w lokalnym centrum dla dzieci, które będzie miało informacje o grupach matek i dzieci".
Pamiętaj, że ten etap minie
"Ponieważ dzieci zaczynają lepiej spać i oboje macie ochotę się odzwyczaić, a hormony się uspokoją, łatwiej będzie sobie z nimi poradzić" - mówi Sarah. Teraz Tyler ma prawie 16 miesięcy i nauczyłem się, że można mieć dni, w których czuję się jak walka i nie jestem pewien, czy wszystko robię dobrze. Przede wszystkim, mój sześciomiesięczny spadek nauczył mnie ważnej lekcji rodzicielstwa - że zawsze lepiej jest wyładowywać lęki i frustracje, niż pozwolić im się stwardnieć.
Aby uzyskać więcej ciekawych funkcji, zapisz się na magazyn Mother & Baby
I powiedz nam, kiedy sprawy stały się łatwiejsze w polu komentarzy poniżej
