Możesz się zakochać, kiedy najmniej się tego spodziewasz. Ale czy możesz przekonać swój płomień, by cię kochać? Teraz jest to trudna część doświadczania utraconej historii miłosnej, mówi Noah Gladder, gdy opowiada swoją burzliwą historię o nieśmiertelnej miłości.
Historie miłosne prawie zawsze dotyczą miłości.
Mówię prawie, ponieważ czasami jest to po prostu pożądanie, a innym razem, to nic innego jak rozkwitanie.
Moja miłość jest inna.
Moja miłość nigdy naprawdę nie była miłością.
Z braku lepszego słowa, mogę powiedzieć, że moja utracona historia miłosna jest wspomnieniem.
Odłamek tego, czym chciałem, żeby była miłość, miałem taką nadzieję.
Mimo to uważam, że moja schadzka z moją pierwszą miłością jest niczym innym, jak piękną historią miłosną, która znika i rozwija się w chwilach samotności, błogości, skruchy i bólu.
Ale myślę, że cenię sobie utracony romans o wiele bardziej niż większość innych, których znam, zachowuje ich obecną miłość.
Ustawianie sceny dla historii miłosnej
Mój rozdział miłości rozpoczął się dawno temu. Kiedy byłam jeszcze chłopcem, a ona wciąż była dziewczynką.
Pierwsze słowa z mojego rozdziału miłości zostały napisane we wspaniałym otoczeniu pełnym kolorów i strojów. Ach! Otoczenie tak piękne, że mogłem być w bajce.
Poczułem ten szczególny wstrząs tuż nad moim brzuchem po raz pierwszy, kiedy byłem starszy w szkole.
Reprezentowałem moją szkołę w międzyszkolnym konkursie i ukończyłem moją rolę w przedstawieniu, jako główny aktor sztuki.
Po zmywaniu farby z twarzy, odskoczyłem i przyłączyłem się do publiczności, aby zobaczyć, jak wyglądają inne sztuki.
Moi koledzy i ja byliśmy całkiem pewni, że wygrywamy, ale był zespół dziewcząt z innej szkoły, która wydawała się występować równie wspaniale jak my, jeśli nie więcej. Piętnaście minut później w moim małym sercu pojawiło się trochę paniki. Te dziewczyny były całkiem niezłe, a główna bohaterka spektaklu zachwycała nie tylko swoimi umiejętnościami aktorskimi, ale także pięknem. Spektakl zakończył się brawurowym aplauzem i nie mogłem naprawdę powiedzieć, czy było więcej braw za nich, czy dla nas, ale było w porządku. Coś w moim brzuchu mówiło mi, że jesteśmy lepsi!
Doświadczanie miłości po raz pierwszy
Po chwili trupa dziewcząt odeszła i usiadła kilka krzeseł dalej. Kilka minut później cicho wyciągnąłem szyję i próbowałem dostrzec przewagę wśród dziewcząt. Jedno spojrzenie, to po prostu nie było wystarczające. Po chwili spojrzałem ponownie. I jeszcze raz. I jeszcze raz. I jeszcze jedno szybkie spojrzenie, zobaczyła mnie. I jeszcze kilka podekscytowanych przelotnych przebłysków później, widziałem, jak ona też na mnie patrzy! Łał!
Pół godziny i sto spojrzeń później, mój żołądek bił i miałem zimny pot na moim czole.
Miałem gęsią skórkę i stanąłem twarzą do niej. Tym razem spojrzała mi prosto w oczy. Widziałem to w filmach, tak zaczęła się miłość, wpatrując się w siebie nawzajem. Więc patrzyłem i chciałem patrzeć, aż jedno z naszych oczu podleje. Jeden … dwa … pięć … siedem … to było to. Siedem sekund później poczułem się słaby i mdły i chciałem podekscytować się!
Nie spuściła ze mnie wzroku. Człowieku, ta dziewczyna miała kule, powiedziałem sobie (oczywiście, nie dosłownie!). Nie było sposobu, bym mogła na nią wpatrywać się dłużej. Zapamiętałem wszystkie sekwencje filmowe w zachwycie. Naprawdę trudno było utrzymać kontakt wzrokowy! [Czytaj: Jak ludzie się zakochują]
Przypadkowe spotkanie, które doprowadziło donikąd
Byłem zbyt przestraszony, by spojrzeć na nią, ale za każdym razem udało mi się odwrócić wzrok, zanim stanęła naprzeciw mnie. Stało się to przez następne pół godziny i czułem się tak dobrze! Chciałem z nią porozmawiać, ale nigdy nie zrobiłem czegoś podobnego, więc postanowiłem poczekać na odpowiedni moment. Chwile, które, jak wszyscy wiemy, nigdy nie nadejdą.
Ostatecznie otrzymaliśmy pierwsze miejsce w spektaklu, a jej zespół zajął drugie miejsce. Staliśmy nawet obok siebie podczas sesji zdjęciowej, ale po prostu nie mogłem jej powiedzieć ani słowa. Byłam pewna, że wiedziała, przez co przechodzę, ponieważ jej przyjaciele chichotali i trącają ją w moją stronę od czasu do czasu. Gdybym tylko powiedział jedno słowo, mogło to mieć znaczenie. "Gratulacje"
Powiedzenie słowa mogło zmienić zakończenie mojej opowieści.
Rozstaliśmy się nawet bez uśmiechu. Koncert się skończył, ale jej piękna twarz pozostawała w moich wspomnieniach przez kilka nocy. Pamiętam nawet, że śniłem o niej kilka razy i zastanawiałem się, czy kiedykolwiek czuła to samo. Minęły tygodnie, a potem miesiące. Straciłem nadzieję, że ją znowu znajdę, ale wciąż nie mogłem przestać o niej myśleć. Nazwij to jednym z tych dziecinnych miażdży, które ludzie otrzymują, gdy są młodzi. Dla mnie to była miłość.
Druga szansa zapuka do moich drzwi
Od czasu do czasu rozmawialiśmy o niej z moimi przyjaciółmi i zastanawialiśmy się, czy kiedykolwiek będę mogła z nią wyjść. Wałęsałem się nawet w pobliżu jej szkoły, która była kilka kilometrów dalej, w nadziei, że ją kiedyś znajdzie. Ale nigdy tak naprawdę nie miałem tyle szczęścia w życiu.
I wtedy to się stało. Pewnego pięknego dnia, dobry kumpel, skierował się do mnie tuż przed dzwonkiem szkoły i westchnął: Zobaczyłem ją! Wsiadała do szkolnego autobusu
Trzymałem jego kołnierz, z szaleństwem podekscytowanego szaleńca, i prosiłem go, żeby mi powiedział więcej. Wszyscy inni też się skulili, czekając, by usłyszeć więcej.Kontynuował: "Autobus szkolny podniósł ją gdzieś blisko mojego miejsca"
To był wspaniały dzień dla mnie! W końcu wiedziałem, jak ją znaleźć. Było już za późno, aby mówić więcej, ponieważ nauczyciele historii wepchnęli nas do klasy. Zajęliśmy miejsca i rozesłaliśmy notatki, i postanowiliśmy zrobić coś z lśniącym odłamkiem informacji, które otrzymaliśmy. Chciałem ją zobaczyć … Tylko myśl o spotkaniu z nią i spędzeniu godzin razem doprowadziła mnie do delirium!
Brave się na drugą szansę
Na tylnych siedzeniach klasy, plany bitew, w tym przypadku, zostały przygotowane. Postanowiliśmy wcześnie rano dostać się na jej przystanek i musiałem z nią porozmawiać. Doszliśmy do wniosku, że termin piętnastu minut będzie wystarczająco dobry, więc następnego dnia, wraz z dwójką przyjaciół, poszedłem prosto do miejsca, gdzie mógłby ją odebrać jej autobus.
Był to zimny mglisty poranek iw końcu zobaczyłem piękną dziewczynę, która prześladowała moje sny przez kilka miesięcy. Gosh! Była taka oszałamiająca. Nie mogłem przestać na nią patrzeć. Czas szybko się wymykał. Teraz, gdy minęliśmy piętnaście minut, które minęły, zanim podjechał jej autobus, po prostu nie wiedziałem, jak z nią porozmawiać. Po prostu tam stałam, chowając się za drzewem, czekając na odwagę, której mi brakowało, by się we mnie przesiąknąć.
Moi przyjaciele próbowali mnie przekonać, ale jedyne, co mogłem zrobić, to kopnąć kikuta sterczącego z drzewa i drżeć. Oczywiście nie miałem dreszczy z powodu zimna. Autobus dotarł do przystanku i jeszcze zanim zdążyłem rzucić okiem, wszystko się skończyło. Wróciliśmy do szkoły i myśleliśmy o następnym problemie. Wiedzieliśmy, gdzie ją znaleźć. Po prostu musiałem przejść przez moje tchórzostwo! I nikt nie mógł mi w tym pomóc.
Pracując z moją odwagą na więcej spotkań
Dzień drugi. Osiągnęliśmy pół godziny wcześniej i czekałem. Była w porządku. Ale znowu, po wszystkich super kolosalnych inspirujących słowach, które usłyszałem od moich przyjaciół, wciąż nie mogłem tego zrobić.
Dzień trzeci. Ta sama historia.
Dzień czwarty. Byłem całkiem dobry w kopaniu kikuta na drzewie.
Dzień piąty. Kikut drewna się zużył.
Weekend.
W poniedziałek wróciliśmy na stacje bojowe, czyli Dzień Szósty. Celowałem w pień drzewa, ale nie pozostał żaden pień.
Dzień siódmy. Moje buty wyrwały się ze względu na pełne frustracji ciągłe walenie w kikut.
Dzień ósmy. Byłem sfrustrowany, nie wiedziałem, dlaczego po prostu nie mogłem tego zrobić. Ale myślę, że moi przyjaciele byli jeszcze bardziej sfrustrowani.
Gdy zbliżał się autobus, w jednej chwili wyciągnęli mnie z mojej dobrze ukrytej twierdzy drzewnej i wypchnęli! Zsunąłem się i poślizgnąłem na zimnej, rozkosznej ziemi, tworząc sporo rozrywki dla wszystkich dziewczyn na przystanku autobusowym. A potem, w tym momencie manewru Keanu Reevesa, nasze oczy spotkały się! Z początku zobaczyłem szok w jej oczach, a potem zobaczyłem, jak jej usta rozciągają się w szerokim uśmiechu.
Naprawdę nie wiem, czy zauważyła, ale uśmiechnąłem się.
Wszystko było zbyt szybkie. W następnej chwili straciłem przyczółek i mocno upadłem na moje plecy. Nie wiedziałem, kiedy skończył się jej szczęśliwy uśmiech, ale widziałem, jak się śmiała. I nie była sama, każda dziewczyna w tej grupie śmiała się. Nie wiem, co mnie spotkało, ponieważ teraz wiem, że byłby to świetny czas, aby się pomachać, ale wszystko, co mogłem wymyślić, z moim rozszerzonym i "zumowionym" mózgiem, miało ułożyć ogon i biegnij.
Biegnij Forrest, biegnij!
Uciekłem. I uciekłem ciężko. Z mokrymi mokrymi białymi spodniami i dużą brązową plamą na moim tyłku uciekłem. Biegałem tak, jak zależało mi na tym moje życie. Pobiegłem, dopóki nie usłyszałem żadnej z dziewcząt. Moi przyjaciele, którzy śmiali się i biegali za mną, dogonili mnie. Zaśmiałem się też. Chodź, przynajmniej kazałem jej się uśmiechnąć, prawda?
Ale jakoś po prostu nie czułem się zbyt dobrze w stosunku do siebie. Mam na myśli, czekam przez te wszystkie miesiące, tylko po to, żeby pokazać jej moje brudne, przemoczone dżinsy? Ta myśl nie podniosła mojego nastroju.
[Czytaj: Jak być lepszym człowiekiem]
Mój nowy plan główny - Plan B
Przeszliśmy przez dzwonek klasy i wróciliśmy do szkoły. To był sadystyczny poranek. Wszyscy się o tym dowiedzieli i świetnie się bawiliśmy. Ale potem wciąż miałem misję i przeszliśmy na Plan B. Zdecydowaliśmy się ją prześladować. Tak, mój genialny umysł domyślił się, że to najlepsza rzecz do zrobienia. Prześledzić i mieć nadzieję, że uda się znaleźć ten nieuchwytny moment.
Mój przyjaciel poprosił swojego szofera, aby pewnego wieczoru zawiózł nas na przystanek i czekaliśmy, aż pojawi się autobus. Jej trasa autobusowa miała numer 9. Moi przyjaciele i ja podążaliśmy za jej szkolnym autobusem aż do jej przystanku autobusowego, a potem powoli podążaliśmy za nią aż do jej domu, który nie był zbyt daleko. Po prostu musiałem wiedzieć, gdzie ona mieszka.
Następnego wieczoru spędziliśmy na szukaniu miejsca, w którym można by spędzić wolny czas, aby móc się z nią spotkać.
Przyjdźcie w sobotę rano, ja i moi dwaj przyjaciele i ja osiedliliśmy się w małej kawiarni tuż za rogiem i czekaliśmy, aż kiedyś wyjdzie. Widzieliśmy wiele mieszkających tam dziewczyn, a dziewczyna, którą lubiłem, wyszła z domu i zaczęła iść w naszym kierunku, a potem przeszła obok nas.
Podstępnie wyskoczyliśmy z kawiarni i powlókł ją jak grono zdezorientowanych jagniąt. Biegliśmy od latarni do latarni, przewracając się przez kobiety z dziećmi i listonoszy, mając nadzieję, że pozostaną niewidoczne z jej oczu.
Widzieliśmy, jak wchodzi do bramy mieszkania i poszliśmy za nią. Ale straciliśmy ją w mgnieniu oka, a my nie wiedzieliśmy, co robić. Więc właśnie wyszliśmy na zewnątrz i wróciliśmy do kawiarni. Podjąłem decyzję, aby spotkać się z nią dzisiaj, więc postanowiłem poczekać na okazję, jeśli kiedykolwiek się pojawi. Kilka godzin i wciąż nie było jej śladu. Wkrótce zrobiło się ciemno i powiedziałem moim dwóm skrzydłowym, by wyszli.
Nie chciałem, żeby mnie zatrzymali rodzice ze względu na mnie. Trzymali się prawie przez godzinę i postanowili odejść. Poproszono mnie, abym zadzwonił do nich, gdy tylko wrócę, aby mogli poznać wszystkie szczegóły.Pokiwałem nerwowo głową i pożegnałem się.
Wszystko na ten moment!
Teraz byłam sama i podchodził do mnie czwarty kubek kawy. Czułem się dość niespokojny i nie wiedziałem, co robić. Postanowiłem udać się na spacer do mieszkania, w którym zniknęła. Podszedłem, a potem wróciłem. Zrobiłem to kilka razy. Robiło się naprawdę późno i mój żołądek dudnił z głodu. Postanowiłem zrobić ostatni spacer, a następnie wrócić do domu. Byłem bardzo wkurzony na siebie. Kolejny dzień i kolejna stracona okazja.
Z roztargnieniem skręciłem i jeszcze zanim zdążyłem pomyśleć, była tuż przede mną! Nie wiedziałem, jak to się stało i co powiedzieć. Nie spodziewałam się, że ją zobaczę.
Spojrzała też na mnie, gdy szła w moim kierunku. Wydawała się zaskoczona i przerwała, ale w jednej chwili odwróciła wzrok i zaczęła iść szybko. Zbliżaliśmy się do siebie, kiedy zebrałem całą odwagę, odwróciłem się i podbiegłem do niej. Moje serce biło dziko, a ja nie wiedziałem, co powiedzieć. "Hej" - wyrzuciłem, "Hi!"
Podniosła wzrok i powiedziała: "Ah". Ale ona nie przestała chodzić. - Czy mogę z tobą chwilę porozmawiać? - zapytałam, gdy do niej podbiegłam.
"Jasne"
"Chciałem z tobą porozmawiać od dłuższego czasu, ale po prostu nie mogłem …" - ciągnęłam, próbując dopasować jej tempo.
Uniosła brwi aż do momentu, w którym została ukryta za grzywką, "Och", tak ".
Naprawdę chciałem cię poznać lepiej, a ja nie znam nawet twojego imienia. Powiedziałem Noah - powiedziałem, czując, że wróciłem do mnie trochę pewności siebie.
Przestała chodzić. Odwróciła się tak szybko, że bałam się, że mnie uderzy. Dlaczego mnie śledzisz, widziałem ciebie i twoich przyjaciół, kręcących się wszędzie, gdziekolwiek się wybieram. Co z wami nie tak? - odparła.
- Chciałem tylko być twoim przyjacielem … Odkąd się spotkaliśmy na przedstawieniu - powiedziałam, próbując ożywić jej pamięć.
"O czym ty mówisz? Nigdy cię wcześniej nie widziałem!"
Czy pamiętasz szkolną grę kilka miesięcy temu? Mój zespół zajął pierwsze miejsce, a ty przyszedłeś na drugie miejsce - dodałem nietaktownie. Przez jedną sekundę byłem pewien, że mnie pamięta, ale nie mogłem pojąć, dlaczego chciała zachowywać się tak, jakby nigdy mnie nie widziała.
"Przepraszam, ale nie" - odpowiedziała i po prostu odeszła.
- Posłuchaj, czy mógłbyś chociaż powiedzieć mi swoje imię? - błagałem.
â € žNa Hailey â € odstrzeliła i po prostu poszła dalej. Nie podążyłem za nią. Nie wiedziałem już, co mam powiedzieć.
Czy miałem być szczęśliwy? Ale ja byłem!
Część mnie była bardzo szczęśliwa. W końcu poznałem jej imię i rozmawiałem z nią. Coś, o czym nigdy nie myślałem, że mogę zrobić. Ale jednocześnie byłem zdenerwowany. Ona nie wiedziała, kim jestem. Najgorsze było to, że była w moich snach, codziennie kończyła swoje istnienie, ale nawet nie zawracała sobie głowy poznaniem mojego imienia. Byłem w depresji poza słowami. Myśl o tym, że śnię o niej w każdej chwili, a także fakt, że mnie nie znała, ani nawet nie zadała sobie trudu, żeby mnie poznać, bardzo boli. [Czytaj: Czy to zmiażdżenie, czy może to limeryzacja?]
W dniu następnym powiedziałem moim przyjaciołom w szkole, że jej nie poznałem i chciałem spróbować jeszcze raz, sam.
Znowu zaczekałem na jej przystanek i rozmawiałem z nią na tej samej ulicy, co kilka minut wracających do domu. Jej stosunek do mnie nie był inny. Nadal zachowywała się dość niegrzecznie. Moje dni były pełne wybuchów szczęścia w oczekiwaniu na spotkanie z nią, a moje noce były przygnębiające i okropne. Chciałem się z nią spotkać, ale ona nie wykazywała zainteresowania poznaniem mnie lepiej. To wkrótce, ponieważ codzienna rutyna. Czekałem na nią na przystanku niedaleko jej miejsca i chodziłem z nią aż do domu.
Czy moja wytrwałość może kiedykolwiek się opłacić?
Po około kilku tygodniach zaczęła się trochę ocieplać. Kiedyś się uśmiechaliśmy, a czasem śmieliśmy się z kilku rzeczy. Jej nastrój bardzo się zmieniał, a przez kilka dni po prostu byłaby naprawdę niegrzeczna lub prosiła mnie, bym zostawił ją samą. Wkrótce minęły dni i zbliżały się wakacje. Ostatniego dnia przed wakacjami zebrałem dość odwagi i poprosiłem ją o jej numer telefonu.
Milczała prawie przez całą minutę, a potem wyrwała z książki kawałek papieru i zapisała na niej swój numer. Byłem zachwycony. Podziękowałem jej i zapytałem, czy mogę zadzwonić. Powiedziała, że wszystko w porządku. Teraz nie były to dni telefonów komórkowych i Facebooka. Poznawanie kogoś lub prowadzenie rozmowy nigdy nie było łatwe. Wciąż uczyliśmy się o Internecie! [Czytaj: Czy zrobiłeś już wywiad z byłym?]
Byłem naprawdę zakochany i nie mogłem się doczekać, aby porozmawiać z nią przez telefon. Zaczęliśmy rozmawiać przez telefon od czasu do czasu i przy każdej sposobności, którą otrzymałem, zapytałem ją, czy możemy się spotkać. I zawsze miała tę samą odpowiedź: "Nie, nie chcę." Wkrótce zaczęła się denerwować przez telefon i zawsze chciała się rozłączyć za każdym razem, gdy dzwoniłam. Byłem szczęśliwy, słysząc jej głos, ale jednak, jakoś nie mogłem dostrzec żadnego postępu w miłości.
Wstrzymuję oddech i biorę głęboki oddech
Wakacje dobiegały końca i nie mogłem z nią porozmawiać tak bardzo, jak chciałem.
Po kilku dniach, kiedy nie mogłem rozmawiać przez telefon z nią, zadzwoniłem do niej i spytałem, czy to dobry czas na rozmowę. Powiedziała mi, że mogłaby mówić przez pięć minut i musiała się spieszyć. Byłem bardzo zdesperowany, by wepchnąć trochę pary do naszego "domu".
"Hailey, mam ci coś do powiedzenia" - powiedziałem do niej.
"Dobra, co to jest?" zapytała mnie w obojętny sposób.
"Hailey, myślę, że jestem w tobie zakochany" Odkąd pierwszy raz zobaczyłem cię na scenie. Nie wiedziałem, jak to powiedzieć lepiej, ale zawsze chciałem to powiedzieć - powiedziałem ostrożnie.
â € œHaileyâ € | cześć! â € Słyszałem kliknięcie. Odłożyła słuchawkę. Byłem rozbity.
Zawołałem ją z powrotem, ale nie było odpowiedzi. Przez następne kilka dni, za każdym razem, gdy dzwoniłam lub prosiłam o nią, odłożyła słuchawkę, nie mówiąc ani słowa. Nie mogłem zrozumieć, co ona próbowała zrobić. Czy nie było oczywiste, że ją lubię od samego początku? To nie było tak, że chciałem tylko być przyjaciółmi!
Trwało to kilka tygodni, aż pewnego dnia postanowiłem spotkać się z nią na przystanku wczesnym rankiem. Dotarłem na czas i czekałem na nią. Przyszła na chwilę wraz z kilkoma przyjaciółmi. Próbowałem z nią rozmawiać, ale ona nie była bardzo zainteresowana rozmową.
"Czy to coś, co powiedziałem?" Zapytałem ją.
"Nie" - odparowała.
Na jej twarzy nie było uśmiechu, tylko zimny, twardy wzrok.
"Dlaczego więc unikasz mnie w ten sposób?"
Wpatrywała się w moje oczy i powiedziała: Spójrz, kiedyś rozmawialiśmy, wiem, ale naprawdę nie jestem zainteresowany przyjaźnią, czy czymś w porządku? Dlaczego po prostu nie pozwalasz sobie na to? Nie dostałeś tego? Nie jestem zainteresowany!
Odeszła ode mnie. Po prostu stałam i słuchałam rozmowy, którą rozmawiała z przyjaciółmi przez wiatr. Zauważyłem kilka słów na wietrze, gdy stałem zakorzeniony na ziemi, â € œtak taki głupek … Dlaczego nie może po prostu dostać życia?
[Czytaj: Co to jest nieodwzajemniona miłość i jak ją pokonać]
Jak coś tak doskonałego mogło się tak źle skończyć?
Byłem zraniony. Wróciłem do szkoły i po prostu usiadłem sam w kącie. Minął prawie rok odkąd ją po raz pierwszy zobaczyłem, a ja miałem takie wielkie nadzieje na "to". Nie wiem, gdzie popełniłem błąd. Rozmawiałem o tym z moimi kilkoma przyjaciółmi, a żaden z nich nie mógł powiedzieć nic więcej niż "wielka sprawa, koleś, zapomnij o niej …" jest dużo ryb w morzu. "Ale wtedy, kogo to obchodzi ryby, chciałem wiedzieć, co zrobiłem źle. Czy dlatego, że powiedziałem jej, że ją kocham?
Dzwoniłem do niej jeszcze kilka razy, upewniając się, że dałem jej kilka miesięcy przerwy między każdym telefonem. Rozmawiała od czasu do czasu, ale nie było żadnego uczucia ani niepokoju w głosie, który usłyszałem na drugim końcu linii telefonicznej.
Przez cały czas musiałem inicjować rozmowy. Jedyną linią, którą chciała zainicjować, było "posłuchaj", teraz muszę już iść. "Nigdy nie poznałem tego, co zrobiłem źle, a nawet do dziś, ponad dziesięć lat i pół później nadal nie mogę stwierdzić, gdzie popełniłem błąd. [Czytaj: Jak znowu kochać po zranieniu]
Od intensywnej miłości do odległej pamięci
Pamiętam ją z takim samym uczuciem, jak kiedyś dla niej. Przez kilka lat utrzymywałem z nią kontakt, ale wkrótce oboje rozstaliśmy się. Pojechałem do innego stanu, aby ukończyć moją edukację i tak też się stało. Nie widziałem jej ani nie słyszałem od niej przez te wszystkie lata, ale coś mi mówi, że nadejdzie dzień, w którym znów na nią wpadnę.
Ostatnim, o którym słyszałem o niej przez przyjaciela o wiele wspólnego było to, że wykonywała karierę prawniczą, a także pracowała w organizacji charytatywnej. To nie zbliżyło mnie do jej spotkania. I szczerze mówiąc, nie jestem pewna, czy chcę ją znowu zobaczyć, chociaż część mnie boli, by zobaczyć jej ładną buzię. Obawiam się, że nadal może mnie odrzucić lub zignorować moją obecność, tak jak zawsze.
Zawijam moją utraconą historię miłosną
Ciągle o niej myślę, tak jak poprzednio. Ale jedna rzecz się zmieniła, jestem pewien, że nigdy by o mnie nie pomyślała przez te wszystkie lata, co jest bolesnym domysłem. [Czytaj: Znaki, że twój były myśli o tobie]
Ale myślę, że kiedyś się z nią spotkam, mam tylko nadzieję, że ona nie rozpozna mnie jako chłopca, który nie wiedział, co mówić, ale jako człowiek, który wie, jak się zachować. Byłem w kilku szczęśliwych związkach i mogłem powiedzieć, że też się zakochałem. Ale w Hailey jest coś, co wciąż mnie dotyka, jak nikt inny. I najbliższe słowo, jakie mogę znaleźć, aby opisać, że coś będzie prawdopodobnie "urocze". A może to może być utracona miłość, która potrzebuje zakończenia.
Moja opowieść może nie mieć szczęśliwego zakończenia, nie ma też pary uwięzionej w namiętnym uścisku. Całą moją opowieścią jest człowiek, który wciąż marzy o dziewczynie, której nigdy nie miał, i myśl o tym, co to mogło być, sprawiło, że dziewczyna tak bardzo nienawidzi chłopca. [Czytaj: Gdzie znaleźć miłego gościa?]
Możesz myśleć, że jestem szalony, ale co to jest miłość, ale niewytłumaczalny przypływ szaleństwa ?! A co jest romantyczną historią bez pierwszej miłości, nawet jeśli nie widziałem jej ani nie słyszałem od niej od lat? A czym jest zagubiona historia miłosna, jeśli nie mówi się o nieśmiertelności?
