Niezależnie od tego, czy jest to lokalny 5K, czy też główny półmaraton, taki jak Wielki Bieg Północny, posiadanie stałego wydarzenia w kalendarzu to świetny sposób na zmotywowanie się do większej aktywności.
Dotyczy to zarówno amatorów rangi, jak i byłych olimpijczyków. Katharine Merry, która wygrała brąz na 400 m na Olimpiadzie w Sydney w 2000 roku, będzie biegać jako Duracell Bunny Pacer podczas Great North Run w tym roku. To był czas dłuższy niż Merry, który musiał być biegaczem sprinterów, a teraz musi zmieścić się w treningu wokół pracy jako komentator i jej rodzina, więc Trener rozmawiał z Merry, żeby zobaczyć, jak idzie jej przygotowanie do wielkiego dnia i jaką radę ma dla amatorów takich jak my.
Jak trudno było wrócić do biegania? Czy od czasu przejścia na emeryturę robiłeś inne szkolenie?
Nie robiłem nic od 12 lat, poza pięcioma lub sześcioma bardzo rekreacyjnymi meczami siatkowymi. Nie miałem popędu ani pragnienia. Wtedy, kiedy nadarzyła się okazja, by zrobić Wielki Bieg Północny z Duracellem, skorzystałem z okazji. Potrzebowałem motywacji - czegoś, do czego się zobowiązałem.
Zacząłem znowu biegać w połowie maja. Zrobiłem sobie plan treningowy, zacząłem od jednej mili i odjechałem stamtąd.
POLECAMY: Przewodnik po półmaratonie
Więc naprawdę zacząłeś od niczego?
Zdecydowanie! Powiedziałem mojemu mężowi, że będę pacerem, a on po prostu się roześmiał. Powiedziałem mojemu starszemu bratu, że prowadzę Wielki Bieg Północny, a on się śmiał i powiedział: "nie ma mowy, żebyś to kończył". Są to wspierający członkowie rodziny, których mam.
Byłem taki sam jak ktokolwiek. Zacząłem od jednej mili i ruszyłem w górę.
Czy cały czas stosowałeś się do planu treningowego?
Biegałem cztery razy w tygodniu, zaczynając od - zgodnie z moim planem do listu. Ale czasy, minuty na milę, były zbyt wolne. Ledwo się ruszałam, więc nie podążałam za planem, po prostu starałam się zachować to ładnie i kontrolować.
Miałem kilka problemów - pociągnąłem łydkę około dziesięciu tygodni, tylko małą łzę. Mój fizjoterapeuta kazał mi zwolnić na dziesięć dni, a potem zmieniłem mój plan. Pomyślałem: "Wiem trochę więcej, niż sam sobie przypisuję za szkolenie".
Wiedziałem, że nie mogę biegać fizycznie cztery razy w tygodniu. Kontynuowałem więc przebieg, ale ograniczyłem go do trzech biegów tygodniowo. Podjęli bardzo uproszczone podejście - jeden długi bieg w niedzielę, średni bieg i krótszy bieg. Podążyłem za własnymi instynktami i poprosiłem o radę moich znajomych. Spytałem nawet sir Mo [Farah], a kiedy skończył się śmiać, powiedział: "tylko upewnij się, że robisz co najmniej dwa 10/10 mililitrów". I słuchaj swojego ciała. Wiedziałem, że to ma sens.
To samo dotyczy wszystkich biegaczy - dobrze jest mieć pewną elastyczność i wiarę w siebie, że nie należy obawiać się zmiany planu.
Jak ciężko było dopasować szkolenie do obowiązków zawodowych i rodzinnych?
Właśnie musiałem i to jest takie samo dla wszystkich, prawda? Mam dwoje małych dzieci, trzy i sześć lat, i pracuję [jako nadawca]. Zrobię wielką zmianę na Mistrzostwach Świata, a potem pójdę pobiegać na bieżni o godzinie 11 wieczorem, albo wstaję o szóstej rano, żeby się do niej dopasować, bo ja wiem muszę i ja też chcę.
Robię więcej na bieżni, niż bym chciał - chciałbym być na ulicy - ale kiedy poruszasz się z pracy i nie wiesz, dokąd jechać, więc bieżnia jest w porządku. Niektórzy z moich biegających przyjaciół nie wiedzą, jak mogę biegać 8/2 mil na bieżni, myślą, że to takie nudne, ale bardzo mi się to podoba. Wchodzę w to.
# 400-13.1.. próbując uzyskać ten długotrwały lark przybity% uD83D% uDC4D% uD83C% uDFFB @ DuracellUK pic.twitter.com/ZsiA65NLaI
- Katharine Merry (@KatharineMerry) 13 sierpnia 2017 r
Sprinterzy mają tendencję do nienawiści do prowadzenia czegoś dłuższego niż 400m … Czy zmieniłeś zdanie na ten temat?
Kiedy zwykłem trenować, a mój trener powiedział, że muszę zrobić 500m, bardzo źle by się to skończyło, ponieważ dwa razy nienawidzę biegać po tym samym odcinku toru. Myśl o ucieczce od wszystkiego była naprawdę zniechęcająca.
Ale teraz naprawdę to lubię. Uwielbiam to, więc jeśli brakuje mi sesji lub nie robię tego, co chcę zrobić w sesji, denerwuję się, ponieważ jestem w nią całkowicie zanurzona.
Kiedy miałem dziesięć dni wolnego, kiedy raniłem moje cielę, handlowałem z moim fizjoterapeutą. Powiedział, że nie powinien biegać przez co najmniej dwa tygodnie. Ale jechałem do Nowego Jorku i zawsze chciałem biegać po Central Parku. Więc powiedziałem: "co powiesz na dziesięć dni?" Powiedział "nie", ale nie słuchałem go.
Czy masz porady dla osób, które odniosły obrażenia podczas treningu?
Chodzi o bycie elastycznym. Dwie sesje, na których nie biegałem, jeździłem na rowerze, więc nadal robiłem jakąś formę cardio. Nie mogę powiedzieć ludziom, żeby byli cierpliwi, ponieważ nie byłem! Uderzyłem trochę i skróciłem czas regeneracji. Staraj się nie bić siebie i robić coś innego, jeśli możesz.
Katharine Merry będzie biegać jako Duracell Bunny Pacer w Great North Run
