Maluch przesuwa granice? Sprawdź, jak poradzić sobie z tą sytuacją bez napad złości
Uderzenie kuzyna. Odmawianie udostępniania. Gniew na tyle, by rywalizować z Gordonem Ramseyem. Jeśli twój mały anioł wpadł w małego diabła, prawdopodobnie wiele się z tego nauczy. "Od pierwszego roku życia dzieci zaczynają sprawdzać granice", wyjaśnia psychoterapeuta dziecięcy Mark Bradley. "Rodzice martwią się, że trudne zachowanie jest złym zastanowieniem się nad nimi, ale w rzeczywistości jest to zupełnie normalne." Oczywiście nie oznacza to, że powinieneś być zbyt laisse faire w tej sprawie. Na szczęście istnieją subtelne sposoby, aby nauczyć dziecko błędu jego dróg.
Uderzanie / gryzienie / popychanie
Cieszysz się kawą z innymi mamami, kiedy patrzysz w górę i widzisz, jak twój "mały cutie" przypina przyjaciela nad głowę plastikowym młotkiem. "To bardzo typowe zachowanie" - mówi Mark. "Staraj się nie myśleć o tym, jak twoje dziecko jest brutalne lub złośliwe. Przeważnie jest to jego sposób na poinformowanie o tym, że inne dziecko wkroczyło na jego terytorium. Uklęknij do jego poziomu i powiedz: "Uderzanie / gryzienie / pchanie (skasuj odpowiednio) boli. Nie rób tego. "Być może nie zrozumie początku, ale wyjaśniając za każdym razem, wkrótce dostanie wiadomość:" A kiedy złapiesz dobrze swoje dziecko, pamiętaj, by go wychwalać.
Kiedy dobrze złapiesz swoje dziecko, upewnij się, że go wychwalasz
Odmowa udostępnienia
Daty grania zawsze wydają się być dobrym pomysłem … dopóki mali goście nie ustawią swojej ulubionej zabawki i rozpęta się piekło. "To naturalne, że dzieci są odporne na dzielenie się" - wyjaśnia Dee Booth, ekspert ds. Rodzicielstwa. "W końcu, co w nim jest dla niego? Pomóż mu zrozumieć, że dzielenie się jest rzeczą dobrą rzeczą: "Pozwalanie Twojemu przyjacielowi na zabawę z kaczką sprawi, że będzie bardzo szczęśliwa". Jeśli to się nie powiedzie, spróbuj odwrócić jego / jego małą przyjaciółkę nową zabawką, abyś mógł nadrobić zaległości.
Podstępne kradzieże w sklepach
Jesteś w połowie drogi od Johna Lewisa, kiedy patrzysz w dół, by zobaczyć, jak twoje dziecko chwyta nieuczciwie zdobyte zyski z działu zabawek. Wspaniały. "Dzieci nie rozumieją pojęcia płacenia za rzeczy, więc z technicznego punktu widzenia nie zrobił niczego złego" - mówi Mark. "Delikatnie wyjaśnij," To nie należy do nas, więc musimy zabrać je z powrotem do sklepu ".
Nawet jeśli jest to misja, zwróć ją i powiedz o tym sklepikarzowi: "Bardzo nam przykro, ale wzięliśmy to przez pomyłkę." Pamiętaj, by potem pochwalić dziecko za odzyskanie go.
Rzucanie wobblerem
Wrzeszcząc w supermarkecie, wymachując na podłodze Poczty, po krachu w spokojnej restauracji … Nie ma nic takiego jak napad złości w miejscu publicznym, który sprawi, że poczujecie się jak The. Najgorszy. Rodzic. Zawsze. W tym wieku dzieci uczą się tak dużo, ale nadal mają ograniczone umiejętności językowe, więc łatwo może stać się sfrustrowany. Wprowadź furię.
"Zamiast wykładu, potrzebuje dotyku i uspokojenia, aby pomóc mu się uspokoić" - mówi Mark. Daj mu przytulenie i mów w kojącej tonacji. Jeśli krzyki nie ustępują, usuń dziecko z sytuacji, zabierając go na zewnątrz lub wsadzając do swojego wózka i pozwól mu krzyczeć. Tak, ludzie będą się gapić, ale zachowaj spokój i nikt nie pomyśli, że jesteś złym rodzicem.
Obsesja na punkcie swoich bitów
Ściągając spodnie w Tesco, smarując kupę pod ścianą, chowając się w piaskownicy, pytając babcię, czy ona też ma willy - wszystkie pieluchy są źródłem fascynacji od najmłodszych lat. "Jest to ważna faza, kiedy małe dzieci poznają swoje ciała, więc staraj się unikać negatywnych skojarzeń, mówiąc:" Juk, to obrzydliwe "- mówi Mark.
Lepiej pozwolić mu poznać jego ciało. Jeśli twój syn bawi się publicznie, zrób krok i powiedz coś w stylu: "Nie spuszczamy naszych spodni w Tesco, głupiutki billy" i odwracamy jego uwagę czymś innym. Niedługo dowie się, kiedy i gdzie można nago lub pójść do toalety.
Mówienie niewłaściwych rzeczy w miejscach publicznych
Dlaczego ta kobieta jest taka gruba, mamusiu? Dlaczego Johnny nie ma tatusia? Dlaczego ten człowiek na wózku inwalidzkim? Pytania są nieograniczone. I zawsze głośno! Ok, więc jesteś zawstydzony, ale twoje dziecko jest za małe, aby zrozumieć, jak godne jest jego zeznanie. "Po prostu naturalnie dociekliwy, co jest dobrym znakiem" - mówi Mark. Zamiast syczeć "Shhh" lub szeptać "Ponieważ", najlepiej być szczerym. Po prostu mów bardziej cicho niż jego ostatnie ogłoszenie. Albo odeślij mu to pytanie, mówiąc: "Dlaczego myślisz?" Wymyśli coś równie niewinnego lub dziwacznego, a dyskusja wkrótce przejdzie do czegoś innego.
