Czy to twoja własna wina, którą zdradziłeś, czy jest to spowodowane zachowaniem twojego partnera lub okolicznościami? Czy powinieneś powiedzieć partnerowi, że oszukiwałeś ich? Zrozum, jak działa umysł, kiedy oszukujemy, i naucz się, jak sobie poradzić z poczuciem winy.
Kliknij tutaj, aby przeczytać wstęp: Czy powinieneś czuć się winny o oszustwie?
Powiedz, że byłeś na wakacjach. Sam, bez twojego partnera. Hipotetyczna sytuacja. Oczywiście, teraz naprawdę! A potem masz najgorętszą celebrytę, od kiedy na zawsze się podkochujesz, która musi dzielić twój pokój z jakimś dziwnym, wykutym sennym marzeniem.
A potem nadchodzi najlepsza część, wszyscy jesteście porażeni przez tę wspaniałą osobę, a uczucie jest wzajemne. Minuty mijają godzinami, a wino i szampan płyną z niebios, nastrojowa muzyka uderza w crescendo, a światła przygasają w orgazmowy blask.
Co byś zrobił? Dwie rzeczy do przemyślenia tutaj. Wiesz, że robienie z tą osobą byłoby tak niesamowite, że nigdy nie będziesz w stanie o tym zapomnieć. Po drugie, nikt na świecie nigdy by się nie dowiedział. Co byś zrobił?
Powiedz, czego chcesz, wiem, co i tak się stanie. Jestem obrzydliwym hipokrytą, tak. Ty też. Ale nie będę używał winy splecionego z alkoholem lub łzami, by obmycić moje smutki.
Kuszenie jest wszędzie wokół nas. I jest w porządku, by czasem padać ofiarą. W porządku, tak. Uzasadnione, nie. Ale my nie mamy racji, kiedy obwiniamy innych o nasze nieszczęścia. Chcemy po prostu rozładować wszystkie nasze problemy na niczego nie podejrzewającej osobie lub naszym partnerze w zbrodni, żeby uciec od rzeczywistości. Rzeczywistość, którą spieprzyliśmy. Dosłownie i bardzo przyjemnie.
Nasz świat kieruje się zasadą przyjemności. Czasami tracimy ostrość tego, czego chcemy i co otrzymujemy. Kiedy myślimy, że się spieprzyliśmy, wychodzimy wszyscy z płonącymi pistoletami i udajemy, że to nie nasza wina. I wkrótce maska udawania rośnie tak silnie, że faktycznie zaczynamy wierzyć, że nigdy nie zrobiliśmy niczego złego.
Przekonujemy samych siebie, aby wierzyć, że to wszystko ze względu na okoliczności. Z pewnością nigdy nie popełnilibyśmy żadnego błędu, gdyby okoliczności były inne. Jesteśmy po prostu częścią hipokryzji, która krzyczy "Nie!", Ale wolałaby raczej mieć nadzieję na pożądanie "tak" - najlepiej w wysokim monotonnie, z rozbijaniem łóżka i skutkami potłuczenia szkła.
Poczucie winy uderza nas tam, gdzie boli i wiemy, kiedy czujemy się winni. Ale bardzo trudno jest zaakceptować nasze błędy, gdy robimy coś złego. Chcemy ciastko. Chcemy też to zjeść. Oczywiście, jeśli nie możemy tego zjeść, to dlaczego, do cholery, chcemy tego? Kto i tak wymyślił to przysłowie?
Przez cały czas toczymy sprzeczne argumenty. Tylko po to, aby się chronić. Wierzymy, że nasz kochanek nie byłby w stanie poradzić sobie z naszym małym zalotnym wypadkiem, więc ukrywamy to przed nimi. Oczywiście ukrywasz to tylko dlatego, że ci zależy. To sprawia, że jesteś winny, że ukrywasz to przed swoim partnerem. Co stało się z czynem? Dlaczego czujesz się źle, że ukrywasz sekret? Dlaczego, u licha, nie martwisz się, że właśnie uderzyłeś kogoś innego? W rzeczywistości fakt, że zrozumiałeś z kimś innym, nie ma na ciebie wpływu, najwyraźniej lubisz spać z innym cutie. To, co cię rani, to poczucie winy, które kojarzysz z tym aktem.
Jedyne, co cię niepokoi to to, że możesz skrzywdzić swojego partnera i złamać ich biedne, niewinne serce. Czy to jest problem? Nie! Ani trochę, po prostu martwisz się, że twój partner może zrobić psa z kimś innym, tylko po to, aby wyciąć te same punkty na łóżku. I to cię zraniłoby. I to by cię bardzo zasmuciło. Ty tego nie chcesz, prawda? Po prostu chcesz być szczęśliwy.
Kiedy wyciągamy wymówki i powody z powietrza, nie robimy nic, żeby się utrzymać. Nie ma mea culpa i przyjmowania własnych błędów. Zostaliśmy wyprodukowani i zmodyfikowani przez całe nasze lata, by stać się idealną ideą moralnego obywatela. Ale ironia polega na tym, że żaden z nas nie jest nawet bliski tej idei. Więc dokąd się tutaj dostaniemy?
Wszyscy straciliśmy poczucie odpowiedzialności. Jesteśmy uprzedzeni do winy, niż akceptujemy. Musimy zrozumieć, że jest w porządku poddać się naszym cielesnym pragnieniom. Niedobrze. Niewskazana. Ale do zaakceptowania. Ale przestań winić swojego partnera lub okoliczności. Ukryj to, jeśli uważasz, że jest to bezpieczniejszy zakład, lub jeśli nie chcesz, aby twoja partnerka polowała na świeże gody, żeby się z tobą odzyskać. Przestańcie próbować uwierzyć, że jesteście dobrzy, żyjąc w nieczystym świecie, otoczeni nieczystymi okolicznościami i przeznaczeniem, grając w grę z wszeteczeństwa z wami.
Dlaczego musiałeś wybrnąć z dekoratorem? Prawdopodobnie dlatego, że twój przyjaciel po prostu nie był wystarczająco dobry po tylu latach. Ale nie martw się, twój sekret jest bezpieczny. Nie jesteś sam w tym wolnym od winy świecie. Wszyscy jesteśmy w tym razem, a kiedy jeden z nas oszukuje naszych partnerów, zawsze mamy powód, aby pozbyć się poczucia winy i szukania błędów, aż do "Całuję kogoś innego przez przypadek" - " "Nie znudziło mi się porozumiewanie z tą samą osobą".
Nie ma znaczenia, czy próbujesz powiedzieć swojemu partnerowi, czy powiedzieć sobie. Dopóki możesz pozbyć się tego ciężkiego bagażu winy, możesz być całkowicie w porządku.Co powinieneś zrobić, powiedzieć swojemu partnerowi lub zachować sekret? Szczerze mówiąc, to nawet nie ma znaczenia, ponieważ wszystko, co ma znaczenie, to wina. Jeśli możesz powiedzieć przyjacielowi lub sobie i przekonać się, że to nie była całkowicie twoja wina, wszystko będzie dobrze. A jeśli to nie zadziała, powiedz o tym swojemu partnerowi, bo to byłby ostatni krok. W końcu, jeśli twój partner wybaczy ci oszukiwanie, nie ma powodu, by czuć się winnym, prawda? Cóż, do tego dnia, kiedy znowu oszukujesz.
I o oszustwo w pierwszej kolejności? Oczywiście, to nie jest twoja wina, kochanie. Jak to możliwe, zwłaszcza, gdy jesteś taki cholernie doskonały! I tak bez winy.
