Wiejska Szkocja uwielbia legendę, jej rozkoszne krajobrazy świadczą o żyznej ziemi dla opowieści o wiedźmach i sławnych wodnych bestiach. Nie byłoby więc niespodzianką, gdyby na Islay - "Królowa Hebrydów" - następujący mit został przekazany dzieciom. "Aby zapewnić dobrobyt wyspy", jakiś stary, przerywany czytelnik mógł kiedyś wymamrotać, "eliksir musi być destylowany. Woda ma obfitość, ale musi w tajemniczy sposób uchwycić istotę spalonych roślin. I lokalna gleba. Bądź jednak wystarczająco charakterystyczny, by zwabić naśladowców z daleka, nawet poza Anglię, by doświadczyć jego cudów …
W dzisiejszych czasach, gdy burze pozwalają, 30-osobowa kanapa dla Islay z Glasgow zajmuje niewiele ponad 20 minut - wciąż dużo czasu, aby przeskoczyć do pewnych wniosków na temat tego miejsca. - Niewiele się tam dzieje - pomyślałem, oglądając bezdrzewne, brązowe wrzosowiska, na których będę wędrować. "Powiew, żeby iść dalej. Spacer. "Jak zwykle, zupełnie nie tak. Byłem na Islay, jako gość legendarnej destylarni whisky w Ardbeg, aby zobaczyć, jak robią ich światowej sławy ducha, ubrani w girlandę za intensywność dymnego, torfowego kopa. Aby pokazać, jak skromna górska kropla deszczu trafia na targ whisky, butelek i whisky premium, Ardbeg położył się na "ARDventure", w której byli Royal Marines poprowadzą członków korpusu prasowego na pustynię.
Trener wchłania świeżą i w dużej mierze opartą na wodzie szkocką pogodę
Woda Ardbeg pochodzi z Loch Uigeadail na wzgórzach kilka godzin nad destylarnią, więc nasza grupa wyruszyła, aby ją znaleźć. Na długo przed tym, jak znaleźliśmy źródło wielkiego single malta, ujawniły się dwa inne objawienia. Po pierwsze, Islay nie brakuje wody - w rzeczywistości jest to ogromna, nasycona gąbka. Po drugie, teren, który założyłem, to spacer po parku, pełen życia roślinnego, a gęste, pokryte kleszczami trawy ukrywają strumienie, torfowiska i wielkie kępy roślinności (zwane "główkami niemowląt"), które sprawiają, że każdy krok a) wysiłek i b) tajemnica, jaki rodzaj wpływu czeka na kostkę.
To dziwne, zobaczyć, jak te bezleśne wrzosowiska (drzewa nie mają apetytu na morski aerozol) są tak samo żyzne jak lasy deszczowe. Nic dziwnego, że niektóre kroki prowadzą do uda w czarnej wodzie.
Symboliczny powrót whisky do Loch Uigeadail na szczęście
Zlokalizowane Loch i ceremonia nalewania "drama", aby zapewnić pomyślne wykonanie pomyślnego czasu, nadszedł czas na wzniesienie namiotów. Ku mojemu przerażeniu, żaden gładki, suchy, odrapany kawałek ziemi nie został przygotowany na nasze przybycie.
(Re: stwory - zapewnienia, że nie musimy się martwić o dodatki, były w strzępach po 15 minutach wędrówki, a muszka, odpowiedzialna za ograniczenie szkockiej turystyki do 50% jej potencjału, również była ciężka w pracy).
Wybór miejsca polegał na znalezieniu kawałka ziemi, który był mniej rozmokły niż następna. Namioty były jednak cudowne - dostarczały ciepła i suchości. A kiedy ogień się rozpalił, przydeptany został wyśmienity gulasz z dziczyzny i whisky, spadało morale, gdy spadała mgła i mżawka.
Rzucanie kolejnej torfowej kłody na ogień powstrzymuje mżawkę w nocy
Następnego dnia przyniesiono więcej lotów na zboczu góry (stalkerzy jeleni musieli czołgać się przez usypy, często przez wiele godzin, gdzie dowiadywali się, co oznaczają słowa "wodoodporny jest względny"), różne wyzwania, takie jak budowa masztu i budowa tratwy, widoki by podnieść nawet najbardziej drewniane serce, a na koniec jeszcze jeden pewny występ w namiocie, tym razem pokazujący ulewną ulewę, która była szefem.
Jedno z wielu wyzwań: budowa tratwy i sprawdzenie, czy pływa
Dzień trzeci przyniósł ostatnie bolesne wypychanie z powrotem do destylarni i cywilizacji, po czym nastąpiło jedno dodatkowe wezwanie do starcia w wioślarskim wyścigu skiffów wokół zatoki, miejscowi wioślarze i kobiety w szortach i koszulkach, robiono korpusy prasowe do dziewiątek w wodoszczelności, jakby w oczekiwaniu na trałowanie dorsza na północnym Atlantyku. A potem gorąca woda, najsmaczniejszy płyn ze wszystkich.
Co zatem z tego wywnioskować? Po pierwsze, istnieje niewiele przyjemności bardziej wykwintnych niż wyczerpanie całej energii przez piękną wyspę. Po drugie, że namiot Wild Country Zephyros 1 jest jednym z niewielu miejsc, gdzie wodoodporność nie jest względna. I po trzecie, że z całą swoją historią, doświadczeniem, beczkami po sherry, sekretnymi przepisami, uroczą załogą, ogromnymi kadziami, w których człowiek miałby mniej niż dwa oddechy, by uciec przed uduszeniem, dziwnymi narzędziami i folklorystycznymi tradycjami, prawdziwa alchemia Ardbeg zaczyna się od magiczna, energiczna, nieprzewidywalna śluza na wyspie i kończy się tylko w destylarni, która znajduje się na jej krawędzi.
Burn Tysiące kalorii pieszych
Piesze wycieczki z plecakiem to absolutny piec kaloryczny. Przy wielu zmiennych (twoja waga, waga paczki, czas trwania, elewacja, tempo itd.) Nie ma prostej kalkulacji, ile spalisz, ale kalkulator sparkpeople.com mówi o 13-kamiennych wędrowcach przez osiem godzin w wzgórza z paczką 10-20lb spaliłyby 4848 kalorii, podczas gdy outdoor.org cytuje Klinikę Mayo, mówiąc, że osoba o wadze 160 funtów spali 511 kalorii na godzinę, a osoba 200 funtów 637 na godzinę. Niezależnie od zmiennych, to dużo.
POLECAMY: Zwiedzanie wakacji w Wielkiej Brytanii i za granicą
Idź na przygodę
Ci, którzy chcą zarezerwować własną wycieczkę ARDventurer przez destylarnię Ardbeg, zadzwoń 01496 302244. Ceny będą na wniosek o całkowicie na zamówienie. ardbeg.com
Trener poleciał na Islay po British Airways (ba.com) i Flybe (flybe.com) i zatrzymaliśmy się w Islay Hotel w Port Ellen (theislayhotel.com). Więcej informacji na temat chodzenia po Szkocji można znaleźć na stronie visitcotland.com.
