Nie budujesz kondycji i wytrzymałości psychicznej, by próbować non-stop sztafety i jeździć z Londynu do Edynburga iz powrotem w ciągu 50 godzin z sześciotygodniowym planem transformacji ciała. Zaczynasz gdzieś i idziesz dalej i idziesz.
Kiedy poznaliśmy naszych konkurentów, byliśmy zaskoczeni, gdy część z nich się zaczęła. Okazuje się, że nie musisz urodzić się na rowerze - po tym, jak zostałeś ugryziony przez błąd, możesz zadziwić się tym, do czego jesteś zdolny. Każdy z 12 pretendentów Fitbit Fifty podążał własną drogą do tego punktu, ale poniżej są historie trzech według ich własnych słów.
Czy Lockwood uosabia powszechną historię post-uniwersytecką, w której zarobkowe zatrudnienie plus czas wolny minus utrata klubów jednoprzedmiotowych równa się przyrostowi masy ciała.
Z kolei Holly Seear nigdy nie była tak sportowa, spędzając więcej czasu na bieżni korporacyjnej. Jednak decyzja, by nauczyć się pływać, aby mogła zabrać swoje dzieci na basen, doprowadziła do jej pierwszego triathlonu zaledwie sześć miesięcy później.
Być może dzieło Dean'a Ramsdena jest najbardziej niewiarygodną historią. W 2007 r. Niezdiagnozowany stan pleców sprawił, że ledwo mógł chodzić - teraz ma nowe życie.
Jeśli jest jedna rzecz, której nauczyliśmy się na podstawie wszystkich opowiadań konkurencji, to wyczyny wyczynowe to gra, determinacja i po prostu bash.
Will Lockwood, 30 lat, Londyn
To była pijana, 3-godzinna rozmowa na ulicy Dundee około pięć lat temu, która doprowadziła mnie do biegania i fitnessu. Losowo wpadłem na jednego z moich dawnych kolegów wioślarskich, opuszczając klub nocny. Włożył też trochę wołowiny i rozmawialiśmy o tym, co możemy z tym zrobić. Wspomniał, że odbył półmaraton i chociaż w tym czasie było to całkowicie poza mną, pomyślałem, że gdyby to zrobił, to przynajmniej mógłbym to zrobić. Zaczęliśmy spotykać się na biegu na dwie lub trzy mile, a ja po prostu ciągle znikałem.
Około pięciu miesięcy później grupa z nas zrobiła półmaraton na Wyspie Skye. To był mój pierwszy biegowy wyścig i nie miałem pojęcia, czy mogę go ukończyć, ale czułem się naprawdę dobrze. To było tak piękne, a przekroczenie linii mety było niesamowite. Zanim się zorientowałem, zapisałem się do maratonu.
Mój pierwszy maraton w Belfaście, cztery lata temu, wydawał mi się szczytem sportowych osiągnięć - myślałem, że osiągnąłem szczyt. Ale potem przeniosłem się do Londynu i dołączyłem do grupy o nazwie Run Dem Crew. Robili te wszystkie szalone rzeczy, jak triatony z Ironman i ultra maratony. Sądziłem, że takie wyzwania są poza mną, ale potem zdałem sobie sprawę, że ludzie, którzy to robią, są zwyczajni. Co mnie powstrzymywało? Zrobiłem trzy ultra maratony - najdłużej był Belmead Trail Fest, 50 mil przez lasy Virginii - osiem maratonów i zamierzam zrobić mojego pierwszego Ironmana w Weymouth.
Dziwnie, to rzeczy, które powodują, że wydarzenia wytrzymałościowe są tak przerażające, że są tak atrakcyjne. Podoba mi się skala, długość, jak męczące są. Lubię testować siebie i za każdym razem iść dalej lub szybciej. Nigdy nie dostanę miejsca na podium, ale mogę cierpieć z najlepszymi z nich.
Gdybyś powiedział mi o trzeciej nad ranem kilka lat temu, że bym biegał i jeździł rowerem z Londynu do Edynburga iz powrotem za 50 godzin, zadzwoniłbym do ciebie kilka słów lub zadzwonił na policję. Z drugiej strony, kiedy w zeszłym roku zrobiłem swój pierwszy triathlon, nawet pomysł na Ironmana brzmiał niedorzecznie, ale to się wkrótce stanie.
Nigdy nie robiłem niczego tak długo, jak Fitbit Fifty - czas lub odległość - ale myślę, że aspekt zespołowy i koleżeństwo naprawdę pomogą.
Holly Seear, 40, Staines
Zapisałem się do Fitbit Fifty po powrocie z TransAlps Challenge, siedmiodniowego wyścigu górskiego w Alpach. Miałem blues po wyścigu i szukałem następnej przygody. Byłem tak podekscytowany, kiedy dostałem telefon, żeby powiedzieć, że jestem, ale moje dzieci tylko wzruszyły ramionami - są przyzwyczajeni do tego, że robię coś szalonego w każdy weekend. Podoba mi się, że jestem aktywny, a przygody wydają się im normalne. Sport i fitness nie były tak naprawdę częścią mojego dorastania - nie odkryłem ćwiczeń do późnej fazy życia.
Miałem pracowitą pracę, pracującą w absurdalnych godzinach i nie sądziłem, żebym mógł ją dopasować, a potem miałem dwoje dzieci. Po dzieciach, chciałem stracić trochę na wadze i stać się lepszym. Miałem zamiar wziąć je w kąpiel, ale nie mogłem pływać, więc zapisałem się na lekcje i to się zmieniło. Zaprzyjaźniłem się na siłowni, która namówiła mnie, bym poszedł z nimi na przejażdżkę, a potem na przejażdżkę na rowerze i stopniowo wciągnąłem mnie w coraz więcej rzeczy. Niemal przez przypadek przeszedłam od wykonywania bardzo mało ćwiczeń w ogóle do zrobienia mojego pierwszego triathlonu za sześć miesięcy.
Ludzie często pytają, w jaki sposób udało mi się dopasować szkolenie do dwójki małych dzieci, ale wystarczy trochę żonglować i mieć dobrych przyjaciół. Wstawałem wcześnie i chodziłem na trenerze do turbo w domu, zanim się obudzili, albo spotkali się z przyjaciółmi w parku, a my na zmianę przeglądaliśmy się sobie nawzajem, podczas gdy my szliśmy biegiem. Kiedy dzieci się starzeją, zaczęły jeździć na rowerach, a ja biegałem, a teraz jest jeszcze łatwiej, ponieważ zmieniłem zamiłowanie do jazdy na rowerze. Jestem samozatrudnionym kolarzem, więc moje godziny pracy są bardziej elastyczne.
Fitbit Fifty może wydawać się dużym wyzwaniem, ale jest względny.Kiedy po raz pierwszy zrobiłem 5K czułem się masywny i po raz pierwszy płynąłem na otwartej wodzie poczułem masywne - nawet samo bieganie po bloku było ogromne za pierwszym razem.
W tym roku nie trenowałem zbyt długo i mogłem użyć tego jako pretekstu, aby nie wchodzić, ale jeśli zaczekasz, aż będziesz gotowy, nigdy nie dostaniesz nic. Musisz się w to rzucić i zaryzykować.
Dean Ramsden, 48, Bolton
Był taki moment w roku 2007, kiedy czułem się naprawdę źle i pamiętam, myśląc: "Nie wiem, czy potrafię sobie z tym poradzić przez resztę życia." W tamtym czasie cierpiałem na nierozpoznany zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, stan, który powoduje, że kręgi w plecach się łączą. Byłem bez pracy przez 18 miesięcy - nie mogłem chodzić ani chodzić do toalety bez pomocy, i nie mogłem spać prawidłowo ani bawić się z moimi dziećmi.
Zawsze byłem bardzo aktywny i grałem w piłkę nożną, ale nagle wszystkie rzeczy, które bierzesz za pewnik - podstawowe rzeczy, takie jak chodzenie - już nie mogłem. Kiedy w końcu dostałem diagnozę i właściwe leczenie, to było jak cudowne lekarstwo. W ciągu dwóch tygodni od pierwszego zastrzyku znowu poczułem się normalny.
Dostałem nowe życie i wtedy zacząłem karate w lokalnym klubie. Byłem sprawniejszy i sprawniejszy, a mój karate stawał się coraz silniejszy. Potem obserwowałem, jak mój przyjaciel robi z Ironman UK w Bolton.
Zawsze byłem bardzo zdeterminowany i rywalizowałem ze sobą, a kiedy zdecydowałem, że zamierzam coś zrobić, zrobię to. Że Ironman był cztery lata temu, a ja rywalizowałem każdego roku od kiedy za każdym razem idę odebrać mój rower, zapisuję się na następny.
Karate zajęło trochę tylnego siedzenia, a ja koncentruję się na triatlonach, a najlepsze jest to, że moja żona nawet się zaangażowała. Wspiera mnie od lat, ale w ciągu ostatnich dziewięciu miesięcy zaczyna przychodzić do mojego klubu triatlonowego i zapisała się do Ironman UK. Nie to, że pozwolę jej mnie pokonać!
Kiedy zobaczyłem Fitbit Fifty, pomyślałem, że to brzmi jak wielkie wyzwanie, szczególnie w tamtych ramach czasowych. Będzie ciężko, ale w tym miejscu bycie w zespole naprawdę pomoże. Będziemy mogli uważać na siebie nawzajem, pomagać sobie nawzajem i przekazywać sobie nawzajem pomysły szkoleniowe. Nie możesz za to zapłacić.
